Νόμιζες γάτε πως μπορείς,
παντού να ταξιδέψεις;
παντού να ταξιδέψεις;
Κι ότι μονάχα εσύ ξέρεις,
όλους να τους ευφραίνεις;
όλους να τους ευφραίνεις;
Νόμιζες...
Και πως θα ζεις για πάντα;
Πως καμιά νεράιδα σε είχε
ευλογήσει να 'χεις καλά
μες τη ζωή κι άλλες ευχές;
Πως καμιά νεράιδα σε είχε
ευλογήσει να 'χεις καλά
μες τη ζωή κι άλλες ευχές;
Νόμιζες...
Κάποτε θα τελέψουνε
και οι εφτά ζωές σου,
Κι όλες οι ελπίδες σου,
μαζί σε μια καλάθα θα
τσακιστούν στα βράχια.
και οι εφτά ζωές σου,
Κι όλες οι ελπίδες σου,
μαζί σε μια καλάθα θα
τσακιστούν στα βράχια.
Δεν είσαι άλλο τίποτα,
παρά ένα μυρμηγκάκι,
όλα ίδια κι απαράλλαχτα,
μια κουκκίδα σ' ένα χαντάκι.
παρά ένα μυρμηγκάκι,
όλα ίδια κι απαράλλαχτα,
μια κουκκίδα σ' ένα χαντάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου