Τα γιοφύρια της φωτιάς

Στα φλεγόμενα γιοφύρια της ζωής,
συναντάς του πόθου τα συντρίμμια,
δεν έχεις άλλη επιλογή από το φόβο,
δεν έχεις άλλη επιλογή απ' την ανδρεία.

Άλλοι σκυφτοί,  γονατιστοί, άλλοι ορθοί,
άλλοι κλαμένοι και οι χαρούμενοι τρελοί,
όλοι να τραβερσάρουν το γιοφύρι,
αλλιώς να μείνουν να χαθούν.

Είναι το μέτρο του πόσο έχεις ζήσει,
κείνο το μαύρο γύρω απο τα μάτια σου,
κείνο το κάψιμο στο βάθος του λαιμού σου,
κείνες οι φλόγες που αντιφεγγίζονται στις κόρες των ματιών σου.

Φλεγόμενο γιοφύρι η ζωή,
μικρές σταγόνες δροσερές,
εκείνες οι στιγμές,
που νιώθεις ευτυχία.