Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014

Φινάλε

Έχει τρόπο απαίσιο η ζωή,
να σου κρατάει ταμένα.
Σε ώρα ανύποπτη, θολή,
στα ρίχνει μαζεμένα.

Κει που νομίζεις γλύτωσες,
βλέπεις πια την κορδέλα,
μ 'ένα μπαστούνι σε τραβά,
και σε ξαπλώνει χάμω.

Άντε μετά να σηκωθείς,
κι ας είσαι ζαλισμένος,
ποιά αμαρτία μου παλιά,
ήρθε πια και με βρήκε.

Όσο δρόμο και να 'κανες,
να φτάσεις στο φινάλε,
με τα φτερά σου πια μισά,
δεν θα 'ναι  πλέον ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου