Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Φίδια

Είναι στιγμές που όλα μοιάζουν μάταια,
Είναι στιγμές που σε τρομάζουν,
τα πρόστυχα τα δάκρυα τ' ανθρώπου που σε μαχαίρωσε πισώπλατα.
Κι όσα κι αν έχεις στην ζωή σου
εσύ δώσει, απλόχερα βοήθεια,
Να ξέρεις, μια φορά, θα το πληρώσεις
ω, αφελή και χαρωπέ μου ήρωα.

Λένε πως είν' τα φίδια τα πιο ύπουλα,
όμως αυτά, από το φόβο σε δαγκώνουν.
Ίσως οι άνθρωποι να είναι τελικά,
οι βρωμερότεροι της φύσης, για δεν χρειάζονται ποτέ καμιά δικαιολογία.

Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου,
για όσο μπορώ να βλέπω,
αν γίνω κάποτε κι εγώ ρεμάλι
σαν και δαύτους,
ράγισε, γίνε θρύψαλα και
χάσου απο μπροστά μου.
Δεν θα μ' αξίζει πια κανείς
να βλέπει την σκιά μου.

Ούτε κι εγώ ο ίδιος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου