Η θλιβερή εκείνη η στιγμή,
που εκπληρώνεται ο
πόθος.
Πως συνειδητοποιεί
κανείς,
πως μάταια είναι όλα.
Μονάχα η αναμονή,
κάπως σε γεμίζει.
Όταν αυτή
τερματιστεί,
φτωχός και
κουρασμένος,
μονάχος σου
συλλογιέσαι,
"άξιζε;"
"έπρεπε;" "γιατί;"
Κι όλα αυτά μονάχα
στον καθρέφτη
μπορείς
να τα παραδεχτείς.
Κανείς άλλος δεν
πρόκειται,
ποτέ να καταλάβει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου