Μαύρος Χειμώνας

Μαύρος ήτανε ετούτος ο χειμώνας,
ένας βαρύς κι ατέλειωτος βραχνάς.

Βαρέθηκα το κρύο,
την έλλειψη φωτός,
Πως στο καλό να νιώσεις
με χέρια παγωμένα.

Βαρέθηκα το φύσηγμα τ' ανέμου,
Να μου τρυπάει τ' αυτιά.
Και της βροχής το χάδι,
στις λάσπες να με πνίγει.

Ας φύγει κι αυτός,
όπως και τόσοι άλλοι,
κι ας μείνει μόνη παγωνιά,
αυτή, μες τις καρδιές μας.