Ποτέ δεν πεθυμήσαμε τ' αστέρια,
γιατί ήταν πάντα τους εκεί.
Ποτέ δεν εμισήσαμε τον ήλιο,
γιατί ήταν πάντα συνεπής.
Μέχρι που χάθηκε ο ουρανός,
και οι κουμπότρυπες του σύμπαντος
χαθήκαν από μπρος μας.
Κι έγινε ο χρόνος πια βαρύς,
αμέτρητος κι αβάσταχτος,
πίσω απ’ τα πέπλα τ’ ουρανού,
να κρύβεται ο ήλιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου